Tymoteusz - Część 7

"(11) Ty natomiast, Boży człowieku, od tego wszystkiego uciekaj! Zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę i miłość, łagodność i cierpliwość. (12) Staczaj dobry bój wiary. Uchwyć się życia wiecznego; do niego masz powołanie, a potwierdziłeś to pięknym wyznaniem wobec wielu świadków. (13) Nakazuję ci w obliczu Boga, który wszystko ożywia, i w obliczu Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem złożył wspaniałe wyznanie, (14) abyś zachował przykazanie bez skazy i zarzutu, aż do przyjścia naszego Pana, Jezusa Chrystusa, (15) które we właściwym czasie objawi Cudowny, jedyny Władca, Król królów i Pan panów, (16) Jedyny nieśmiertelny, żyjący w świetle niedostępnym, Ten, którego nikt z ludzi nie widział i zobaczyć nie jest w stanie. Jemu niech będzie cześć i potęga — na wieki. Amen. (17) Bogatym obecnego wieku nakazuj, aby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nas obficie zaopatruje we wszystko, co przynosi radość. (18) Niech czynią dobro, bogacą się w szlachetne czyny, będą hojni i gotowi do dzielenia się. (19) Niech odkładają sobie skarb jako dobry fundament na przyszłość, aby się w ten sposób uchwycić prawdziwego życia. (20) Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy oraz sprzecznych twierdzeń rzekomej nauki, 21 którą niektórzy przyjęli i odeszli od wiary. Niech łaska towarzyszy wam we wszystkich poczynaniach."